“მიყვარხარ” – სიმღერის ტექსტი

შენ რომ შემომხედავ ინთება სანთელი გულისა,
სიამის ჟრუანტელს მიჰყვება ფიქრების სიმშვიდე,
წარსულის ტკივილებს მავიწყებს უტკბესი სულის ხმა,
შენი მოფერება, სიტყვა და ამბორი მამშვიდებს.

სულ ერთად მოვდივართ და ერთად ვზეიმობთ სიცოცხლეს,
ეს გული მაგ შენს გულს ჩონგურის სიმივით ეწყობა,
მარად და ყველგან სუნთქვაში გაზაფხულს მიცოცხლებ,
რამდენი გელოდე და რა მალე მოვიდა ერთობა.

მისამღერი:

მიყვარხარ – ჩვენს მზეს და სიცოცხლის სინათლეს ვფიცავარ,
მიყვარხარ – ჩემი არსებობის უსაზღვრო სივრცე ხარ,
მიყვარხარ – უფსკრულის პირასაც ვიტყვი, რომ მიყვარხარ,
მიყვარხარ – მიყვარხარ, ჩვენს მზეს და ყველაფერს ვფიცავარ.

შენ ჩემი შვილების უტკბესი სამყარო მაჩუქე,
და ჩემი მარცხიც და მიღწევაც ღირსებით ატარე,
გულში რომ გიხუტებ, ცასა და ვარსკვლავებს გავყურებ,
გახსოვს ტალღებს რომ ვუთვლიდით გადარეულ მდინარეს.

ჩვენი სიყვარულით რამდენჯერ დავანთეთ ცისკარი,
მადლობა რამდენი შევწირეთ უფალს და ერთმანეთს,
ყოველთვის ვიცოდი ამ გრძნობის სადარი არ არის,
და რომ ვერ აიტანს იგი ვერც ზღუდეს, ვერც სამანებს.

მისამღერი:

მიყვარხარ – ჩვენს მზეს და სიცოცხლის სინათლეს ვფიცავარ,
მიყვარხარ – ჩემი არსებობის უსაზღვრო სივრცე ხარ,
მიყვარხარ – უფსკრულის პირასაც ვიტყვი, რომ მიყვარხარ,
მიყვარხარ – მიყვარხარ, ჩვენს მზეს და ყველაფერს ვფიცავარ.

Люблю тебя

(дословный перевод)

Когда ты взглянешь на меня, полыхнет огнем свеча сердца,
За блаженным трепетом последует покой мыслей моих,
И в сладком голосе прекрасной души твоей исчезают боли прошлого,
Умиротворяют меня твои слово, ласка и поцелуй.

Мы вместе идем всегда, вместе празднуя Жизнь,
И сердце мое настраивается под сердце твое, как струна чонгура,
Везде и всегда в дыхании оживляешь ты Весну,
Сколько я ждал тебя и как скоро пришло Единство!

Припев:

Люблю тебя – клянусь я солнцем нашим и светом жизни,
Люблю тебя – ты бесконечное пространство моего бытия,
Люблю тебя – и над пропастью скажу я, что люблю тебя,
Люблю тебя, клянусь солнцем нашим и всем!

Ты подарила мне блаженный мир моих детей,
Пронеся с достоинством мои поражения и успехи,
И прижимая к сердцу тебя, смотрю я на звездное небо!
А помнишь, как мы считали волны обезумевшей реки?!

Сколько раз любовью нашей мы зажигали рассвет,
Сколько раз сказали “спасибо” друг другу и Всевышнему!
Я всегда знал, что бесподобно чувство наше,
И что не стерпит оно ни преград ни границ.

Припев:

Люблю тебя – клянусь я солнцем нашим и светом жизни,
Люблю тебя – ты бесконечное пространство моего бытия,
Люблю тебя – и над пропастью скажу я, что люблю тебя,
Люблю тебя, клянусь солнцем нашим и всем!